ceiliog
Welsh
Woordherkomst en -opbouw
- Van het Proto-Keltische *caliācos ("haan"), dat op de Proto-Indo-Europese wortel *kleh₁- ("roepen") teruggaat. Cognaten zijn het Cornische kulyek, het Bretonse kilhog en het Ierse coileach.
enkelvoud | meervoud |
---|---|
ceiliog | ceiliogod |
Zelfstandig naamwoord
ceiliog m
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.