combinatoriek

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  combinatoriek    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • com·bi·na·to·riek
Woordherkomst en -opbouw
  • met het voorvoegsel com-
enkelvoud meervoud
naamwoord combinatoriek -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

decombinatoriekv

  1. (wiskunde) onderdeel van de discrete wiskunde en kansrekening waarin wordt onderzocht welke variaties, permutaties, combinaties de waarden van een eindige verzameling kunnen hebben
  2. (taalkunde) het geheel aan collocaties, (vaste verbindingen in een taal)
Verwante begrippen

Gangbaarheid

  • Het woord 'combinatoriek' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.