consulteren

Uitspraak

• Geluid:  consulteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• con·sul·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘raadplegen’ voor het eerst aangetroffen in 1513 ^[1]
• afgeleid van het Franse consulter (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren) ^{[2] [3]}
• Afkomstig van het Latijnse werkwoord consultare (met het voorvoegsel con-)

Werkwoord

consulteren

1. raadplegen, advies vragen

   • Vanwege hevige rugpijnen consulteerde ik mijn huisarts. 

Gangbaarheid

• Het woord consulteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "consulteren" herkend door:

Verwijzingen