dignitaris
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: dignitaris (hulp, bestand)
Woordafbreking
- dig·ni·ta·ris
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘waardigheidsbekleder’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1864 [1]
- afgeleid van het Latijnse dignus [waardig] met het achtervoegsel -aris [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | dignitaris | dignitarissen |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de dignitaris m [3]
- (beroep) waardigheidsbekleder
Synoniemen
Hyponiemen
Gangbaarheid
- Het woord dignitaris staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dignitaris" herkend door:
| 41 % | van de Nederlanders; |
| 57 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ "dignitaris" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ dignitaris op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.