dispositief

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  dispositief    (hulp, bestand)
  • IPA: /dɪspozi'tif/ (4 lettergrepen)
Woordafbreking
  • dis·po·si·tief
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord dispositief dispositieven
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

hetdispositiefo [2]

  1. (juridisch) beschikking in een vonnis
  2. apparaat, systeem of ander ding waarover men kan beschikken om iets te doen of te bereiken
    • Dit dispositief is tegelijkertijd een hamer die toelaat de ramen zonder inspanning te breken, alsmede een mes om zonder kwetsuren de veiligheidsriemen door te snijden 
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen dispositiefdispositieverdispositiefst
verbogen dispositievedispositieveredispositiefste
partitief dispositiefsdispositievers-

Bijvoeglijk naamwoord

dispositief [3]

  1. beschikkend

Gangbaarheid

  • Het woord dispositief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.