dissident

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  dissident    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • dis·si·dent
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘andersdenkende’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord dissident dissidenten
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de dissident m [3]

  1. (politiek) (religie) andersdenkende binnen dezelfde partij of dezelfde godsdienst
    • Er was één dissident binnen de coalitie: PvdA’er Jacques Monasch. Hij kondigde dinsdag zoals verwacht aan met de oppositie mee te zullen stemmen. „Europa gaat te snel”, verkondigde het Kamerlid voor een haag aan televisiecamera’s. En daarmee was het kabinet de minimale meerderheid van 76 zetels kwijt.[4] 
  2. afvallige, ketter
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen dissidentdissidenterdissidentst
verbogen dissidentedissidenteredissidentste
partitief dissidentsdissidenters-

Bijvoeglijk naamwoord

dissident m [5]

  1. (politiek) (religie) andersdenkend binnen dezelfde politieke partij of binnen dezelfde godsdienst
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord dissident staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
92 %van de Nederlanders;
89 %van de Vlamingen.[6]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.