edict
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: edict (hulp, bestand)
Woordafbreking
- edict
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘verordening’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1482 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | edict | edicten |
| verkleinwoord | edictje | edictjes |
Zelfstandig naamwoord
het edict o
- een belangrijk besluit uitgevaardigd door een vorst
- In 864 vaardigde Karel de Kale een edict uit dat de laatste succesvolle poging van een Karolingisch vorst was om sociale en monetaire hervormingen door te voeren.
Gangbaarheid
- Het woord edict staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "edict" herkend door:
| 67 % | van de Nederlanders; |
| 60 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "edict" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.