exire

Latijn

Uitspraak
  • IPA: /ɛk.ˈsiː.rɛ/
Woordafbreking
  • ex·i·re
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van īre met het voorvoegsel ex- (of met het achtervoegsel -ire)
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.		 1e pers. enk.
ind. perf. act.		 supinum
ĕxīre ĕxĕo ĕxĭi ĕxĭtum
onregelmatig volledig

Werkwoord

ĕxīre

  1. uitgaan, weggaan, uittreden, uitrukken
  2. te voorschijn komen
  3. eindigen, aflopen, ten einde lopen
  4. ontkomen (aan)
Afgeleide begrippen
  • exitium, exitus
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.