falsifiëren

Uitspraak

• Geluid:  falsifiëren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• fal·si·fië·ren, fal·si·fi·eren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse falsifier (met het achtervoegsel -eren) ^[1]

Werkwoord

falsifiëren

1. overgankelijk, (wetenschap) de ongeldigheid van een theorie (proefondervindelijk) aantonen

   • De mechanica van Newton en de theorie van de luminifere ether werden gefalsifieerd in een experiment waaruit bleek dat de lichtsnelheid gelijk bleef in de richting waarin de aarde voortbeweegt en loodrecht daarop. 

2. vervalsen

Gangbaarheid

• Het woord falsifiëren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "falsifiëren" herkend door:

Verwijzingen