foon
Nederlands
| Niet te verwarren met: -foon |
Uitspraak
- Geluid: foon (hulp, bestand)
Woordafbreking
- foon
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Grieks, in de betekenis van ‘eenheid van geluid’ voor het eerst aangetroffen in 1939 [1]
- [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | foon | fonen foons |
| verkleinwoord | foontje | foontjes |
Zelfstandig naamwoord
de foon m
- (taalkunde) klanksegment, eenheid van geluid
Verwante begrippen
Vertalingen
Verwijzingen
Gangbaarheid
- Het woord foon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.