forte

Uitspraak

• Geluid:  forte    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈfɔrtə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• for·te

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘bijwoord: sterk’ voor het eerst aangetroffen in 1772 ^[1]
• van Italiaans forte ^[2][3]

Bijwoord

forte

1. (muziek) hard, met veel volume

   • Fluisterzacht of forte - de piano geeft hem vleugels. ^[4]

Zelfstandig naamwoord

het forte o

1. (muziek) deel van een muziekstuk dat hard hoort te klinken

   • Het was, in het eerste deel, van klank zonder uitzondering voortreffelijk in het forte (koper, hout!). ^[5]

2. sterke punt, waar het best gepresteerd wordt (voorafgegaan door bezittelijk voornaamwoord of zelfstandig naamwoord in bezitsvorm)

   • Zijn voice-over maakt de film persoonlijk maar het is duidelijk niet zijn forte, zowel qua tekst („vaar met mij mee”), als qua dictie. ^[6]

Gangbaarheid

• Het woord forte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "forte" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• IPA: /fɔʁt/ (adjectief),
• IPA: /fɔʁ.te/ (bijwoord)

Woordherkomst en -opbouw

• vrouwelijke vorm van  fort bn  (adjectief)
• Leenwoord van Italiaans forte (bijwoord)

Bijvoeglijk naamwoord

forte

1. vrouwelijk enkelvoud van fort

Bijwoord

1. (muziek) forte [1]

Uitspraak

• Geluid:  forte    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈfɔr.te/

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord van Latijn fortem, accusatief van fortis

Bijvoeglijk naamwoord

forte m, v

1. sterk, krachtig
2. (taalkunde) beklemtoond

Zelfstandig naamwoord

forte m

1. fort, versterkte locatie

Bijwoord

forte

1. toevallig

Bijvoeglijk naamwoord

forte

1. sterk