fouilleren
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: fouilleren (hulp, bestand)
Woordafbreking
- fouil·le·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kleren doorzoeken’ voor het eerst aangetroffen in 1898 [1]
- afgeleid van het Franse fouiller (met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| fouilleren |
fouilleerde |
gefouilleerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
fouilleren
- overgankelijk iemand aftasten of er iets op het lijf gedragen wordt
- Ze sloegen hem in de handboeien en fouilleerden hem.
Afgeleide begrippen
- fouilleerkamer, fouillering
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord fouilleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fouilleren" herkend door:
| 98 % | van de Nederlanders; |
| 96 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "fouilleren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Wiktionnaire
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.