gerieve
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: gerieve (hulp, bestand)
Woordafbreking
- ge·rie·ve
Woordherkomst en -opbouw
- gerief met de uitgang -e
Zelfstandig naamwoord
gerieve
- datief onzijdig van gerief, archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukkingen voorkomt
Uitdrukkingen en gezegden
- te zijnen gerieve (haren, mijnen etc.)
- ten gerieve van
Werkwoord
vervoeging van |
---|
gerieven |
gerieve
- aanvoegende wijs van gerieven
Gangbaarheid
- Het woord gerieve staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gerieve" herkend door:
68 % | van de Nederlanders; |
44 % | van de Vlamingen.[1] |
Verwijzingen
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.