heibel
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: heibel (hulp, bestand)
- IPA: /ˈhɛibəl/
Woordafbreking
- hei·bel
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Jiddisch, in de betekenis van ‘drukte, ruzie’ voor het eerst aangetroffen in 1903 [1]
- Herkomst: Bargoens [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | heibel | heibels |
| verkleinwoord | heibeltje | heibeltjes |
Zelfstandig naamwoord
de heibel v / m
- (Jiddisch-Hebreeuws) ruzie
Gangbaarheid
- Het woord heibel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "heibel" herkend door:
| 95 % | van de Nederlanders; |
| 95 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ "heibel" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Stichting Hebreeuwse en Jiddisje woorden in het Nederlands
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.