homoioteleuton

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  homoioteleuton    (hulp, bestand)
  • IPA: / hoˌmojoteˈlœytɔn / (6 lettergrepen)
Woordafbreking
  • ho·mo·io·te·leu·ton
Woordherkomst en -opbouw
  • van Oudgrieks ὁμοιοτέλευτον "gelijkmaking van einden" [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord homoioteleuton homoioteleutons
homoioteleuta
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

het homoioteleuton o

  1. (letterkunde) stijlfiguur waarbij twee of meer woorden, zinsdelen, regels of verzen met exact dezelfde uitgang direct op elkaar volgen
    Omdat in het Grieks en Latijn veel gelijkklinkende uitgangen worden gebruikt, kwam deze manier van dichten in de oudheid nogal banaal over.
    ▸ Erger kan het niet, maar nee, in de zestiende-eeuwse sonnetten, van Bellay en Shakespeare, wordt het homoioteleuton, het rijm, systematisch, en niet slechts ‘gelegentlich’ toegepast![2]
  2. (codicologie) fout die ontstaat bij het overschrijven van manuscripten, als de kopiist ongemerkt verspringt naar een identiek stukje tekst op een andere plaats
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord 'homoioteleuton' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ Weblink bron “Algemeen letterkundig lexicon : homoioteleuton” (vanaf 2012) op dbnl.org
  2. ↑ Weblink bron
    J.P. Guépin
    “De beschaving.” (1983), Bert Bakker, Amsterdam, ISBN 9060199529, p. 298
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.