hork
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: hork (hulp, bestand)
- IPA: / ˈhɔrək / (1 of 2 lettergrepen)
Woordafbreking
- hork
Woordherkomst en -opbouw
- via Jiddisch (hourek) "onaangenaam persoon, slecht mens" van Hebreeuws חוֹרֵג (horeg) "afwijkend; crimineel; stief-"; in de betekenis van ‘lomperd’ voor het eerst aangetroffen in 1900 [1] [2] [3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | hork | horken |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de hork m
- iemand die zich onaangenaam gedraagt door zich niet aan omgangsvormen te houden
- ▸ Van hem heb ik geleerd los te laten als dat nodig is. Toen ik begon met leidinggeven was ik echt een hork van een manager. Een onwijze controlfreak. Alles wat de deur uitging, wilde ik zien. En dan ontdekte ik natuurlijk altijd fouten.[4]
Synoniemen
- hurk (uitspraakvariant)
Afgeleide begrippen
Gangbaarheid
- Het woord hork staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hork" herkend door:
| 94 % | van de Nederlanders; |
| 40 % | van de Vlamingen.[5] |
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ hork op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "hork" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Weblink bron Roos Tabak geciteerd door Jochem van Staalduine e.a.“Zo begin je goed aan je carrière” (20 april 2016) op nrc.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /ɦɔrk/
Woordafbreking
- hork
Zelfstandig naamwoord
hork
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.