ijken
Nederlands
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| ijken | geijkt |
| ijking | |
Uitspraak
- Geluid: ijken (hulp, bestand)
- IPA: /'ɛɪ̯kə(n)/
Woordafbreking
- ij·ken
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘waarmerken’ voor het eerst aangetroffen in 1285 [1]
- Via Middelnederlands iken van Latijn aequare.
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| ijken 'ɛɪkə(n) |
ijkte 'ɛɪktə |
geijkt ɣə'(ʔ)ɛɪkt |
| zwak -t | volledig | |
Werkwoord
ijken
- overgankelijk door meting van bekende standaarden de meting met een instrument op een juiste schaal brengen
- Deze weegschaal dient regelmating geijkt te worden.
- (figuurlijk) erkennen, waarmerken
Gelijkklinkende woorden
Synoniemen
Vertalingen
Zelfstandig naamwoord
de ijken mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord ijk
Gangbaarheid
- Het woord ijken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ijken" herkend door:
| 92 % | van de Nederlanders; |
| 96 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "ijken" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.