inburgeraar

Uitspraak

• Geluid:  inburgeraar    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·bur·ge·raar

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van inburgeren met het achtervoegsel -aar

Zelfstandig naamwoord

de inburgeraar m

1. Iemand die inburgert, meestal een allochtoon die een cursus doet over taal en samenleving van het nieuwe land waarin hij woont.

Gangbaarheid

• Het woord inburgeraar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.