insinueren

Uitspraak

• Geluid:  insinueren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌɪnsinyˈwerə(n) / (5 lettergrepen)

Woordafbreking

• in·si·nu·e·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bedekt aantijgen’ voor het eerst aangetroffen in 1847 ^[1]
• afgeleid van het Franse insinuer (met het achtervoegsel -eren) ^{[2] [3]}

Werkwoord

insinueren

1. iemand ergens van beschuldigen zonder dat duidelijk te zeggen

   • De baas insinueerde dat de verpleegkundige de tabletten had kwijtgemaakt. 

Gangbaarheid

• Het woord insinueren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "insinueren" herkend door:

Verwijzingen