intransitif

Frans

Uitspraak
  • IPA: /ɛ̃tʁɑ̃zitif/
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van transitif met het voorvoegsel in-.
Woordafbreking
  • in·tran·si·tif
  enkelvoud meervoud
  mannelijk   intransitif intransitifs
  vrouwelijk   intransitive intransitives

Bijvoeglijk naamwoord

intransitif

  1. intransitief

Zelfstandig naamwoord

intransitif m

  1. intransitief o
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.