intrigante

Uitspraak

• Geluid:  intrigante    (hulp, bestand)
• IPA: / ɪntriˈɣɑntə / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• in·tri·gan·te

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van  intrigante zn  met het achtervoegsel -e ^[1]

Zelfstandig naamwoord

de intrigante v

1. vrouw die stiekem haar doel probeert te bereiken door te beïnvloeden hoe anderen over elkaar denken

   ▸ Zij is de echtgenote die omziet in liefde en begrip, terwijl Martha de onvermurwbare poortwachter is die haar man afzondert van de buitenwereld, zelfs zoveel mogelijk van zijn kinderen. Martha wordt ook min of meer als een intrigante afgeschilderd, die Updike vanwege zijn roem heeft afgetroggeld van Mary; Mary trouwde Updike toen hij nog onbekend was.^[2]

Gangbaarheid

• Het woord intrigante staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• in·tri·gan·te

Zelfstandig naamwoord

intrigante m/v

1. intrigant

Bijvoeglijk naamwoord

intrigante

1. intrigerend, konkelend

Verwijzingen

• intrigante in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española