kalmte

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  kalmte    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • kalm·te
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘rust’ voor het eerst aangetroffen in 1602 [1]
  • afgeleid van kalm met het achtervoegsel -te [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord kalmte kalmtes
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

dekalmtev

  1. rust, stilte, koelbloedigheid, gemoedsrust
Verwante begrippen
Afgeleide begrippen
  • kalmtegordel
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord kalmte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[3]

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.