kantelen

Uitspraak

(heteroniem)

• [A] Geluid:  kántelen    (hulp, bestand)
  • IPA: / 'kɑntələ(n) / (3 lettergrepen)
• [B] Geluid:  kantélen    (hulp, bestand)
  • IPA: / kɑnˈtelə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• kan·te·len

Woordherkomst en -opbouw

• [A] frequentatief gevormd uit van  kanten ww  met het achtervoegsel -el, in de betekenis van ‘omkeren’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1782 ^{[1] [2]}
• [B]  kanteel zn  met de uitgang -en

Werkwoord

[A] kántelen

1. ergatief omvallen door onevenwicht

   • Schepen kunnen kantelen als de lading gaat schuiven. 

2. overgankelijk wat verdraaien om een horizontale as

   • Toen hij de doos wilde kantelen scheurde de bodem los. 

Zelfstandig naamwoord

[B] de kantélen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kanteel

   • Van achter de kantelen schoten boogschutters hun pijlen af op de aanvallers, terwijl die hen moeilijk konden raken. 

Gangbaarheid

• Het woord kantelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kantelen" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen