kloven

Uitspraak

• Geluid:  kloven    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• klo·ven

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘(doen) splijten’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 701 ^[1]

Werkwoord

kloven

1. overgankelijk het op bepaalde wijzen splijten van een materiaal b.v. diamant en hout

   • Deze steen moet nog gekloofd worden. 
   • Dit was zijn leven, hij zette hout neer en kloofde het. Zijn hemd plakte aan zijn lijf. Steken in zijn onderrug. Elke klap was raak. Hij deed dit al zo lang, alles met afgemeten, bedwongen haast. Hij moest zweten, het moest pijn doen. ^[2] 

Werkwoord

kloven

1. meervoud verleden tijd van kluiven
   

   • Wij kloven. 
     
   • Jullie kloven. 
     
   • Zij kloven. 

Werkwoord

kloven

1. (verouderd) verleden tijd meervoud van klieven

Zelfstandig naamwoord

de kloven mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kloof

Gangbaarheid

• Het woord kloven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kloven" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen