kluister

Uitspraak

• Geluid:  kluister    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kluis·ter

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘boei’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1477 ^[1]

Zelfstandig naamwoord

de kluister v / m

1. keten bedoeld voor het boeien van de voeten

   • De woedende man bleef zelfs met handboeien nog onhandelbaar zodat de kluisters voor de dag gehaald werden. 

Werkwoord

kluister

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kluisteren
   

   • Ik kluister. 

2. gebiedende wijs van kluisteren
   

   • Kluister! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kluisteren
   

   • Kluister je? 

Gangbaarheid

• Het woord kluister staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kluister" herkend door:

Verwijzingen