kwitantie
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: kwitantie (hulp, bestand)
Woordafbreking
- kwi·tan·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘kwijting’ voor het eerst aangetroffen in 1361 [1]
- afgeleid van het Franse quittance (met het achtervoegsel -antie)
- Naamwoord van handeling van kwiteren (met het achtervoegsel -antie) [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | kwitantie | kwitanties |
| verkleinwoord | kwitantietje | kwitantietjes |
Zelfstandig naamwoord
de kwitantie v [3]
- schriftelijk bewijs van betaling, betalingsbewijs
Synoniemen
- ontvangbewijs, ontvangstbewijs, reçu
Hyponiemen
- girokwitantie, huurkwitantie, postkwitantie
Afgeleide begrippen
- kwitantiezegel
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord kwitantie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kwitantie" herkend door:
| 94 % | van de Nederlanders; |
| 85 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "kwitantie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ kwitantie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.