luide

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  luide    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • lui·de
Woordherkomst en -opbouw
  • luid met de uitgang -e

Bijvoeglijk naamwoord

luide

  1. verbogen vorm van de stellende trap van luid
    ▸ Langzaam nam hij zijn skibril af, keek me rustig aan, draaide het gastenboek naar zich toe en riep met een luide stem door het kleine café: ‘Tim Van Gogh.[1]

Werkwoord

vervoeging van
luien

luide

  1. enkelvoud verleden tijd van luien
    • Ik luide. 
    • Jij luide. 
    • Hij, zij, het luide. 
vervoeging van
luiden

luide

  1. aanvoegende wijs van luiden

Gangbaarheid

  • Het woord luide staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
88 %van de Nederlanders;
83 %van de Vlamingen.[2]

Verwijzingen

  1. ↑
    Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
  2. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.