merite
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: merite (hulp, bestand)
Woordafbreking
- me·ri·te
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verdienste’ voor het eerst aangetroffen in 1650 [1]
- [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | merite | merites |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de merite v / m [3]
Gangbaarheid
- Het woord merite staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "merite" herkend door:
| 60 % | van de Nederlanders; |
| 64 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ "merite" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ merite op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.