metuere

Latijn

Uitspraak
  • IPA: /ˈme.tu.ɛ.rɛ/
Woordafbreking
  • me·tu·e·re
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.		 1e pers. enk.
ind. perf. act.		 supinum
metuere mĕtuō metuī metūtum
derde vervoeging volledig

Werkwoord

metuere

  1. actief infinitief praesens van metuere
    1. vrezen
  2. passief imperatief praesens, tweede persoon enkelvoud van metuere
    1. Vrees!
  3. passief indicatief praesens, tweede persoon enkelvoud van metuere (verkorte vorm/syncope)
    1. Jij wordt gevreesd.

metuēre

  1. actief indicatief perfectum, derde persoon meervoud van metuere (verkorte vorm/syncope)
    1. Zij hebben gevreesd!
  2. passief indicatief futurum simplex, tweede persoon enkelvoud van metuere (verkorte vorm/syncope)
    1. Jij zal worden gevreesd.
Synoniemen
Verwante begrippen

Verwijzingen

  • s.v. mĕtuo, in
    J.B. Kan - H.P. Schröder
    (ed.), Latijnsch-Nederlandsch Woordenboek, Utrecht, 1864, p. 325.
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.