munn

Noors

Woordafbreking
  • munn

Zelfstandig naamwoord

munn m

  1. (anatomie) mond
    «Mange pasienter opplever kroniske smerter i munn, kjever og ansikt.»
    Vele patiënten doorleven chronische pijn in de mond, kaak en gezicht.
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   munn     munnen     munner     munnene  
genitief   munns     munnens     munners     munnenes  
Afgeleide begrippen
  • munnfull, munnharpe, munnhell, munnrugere, munnskjenk, munnsperre, munnspill, munnsår, munn-til-munn-metode, munn-mot-munn-metoden, munn- og klovsuke
Uitdrukkingen en gezegden

være stor i munnen

  • Zwetsen, opscheppen.

Nynorsk

Woordafbreking
  • munn

Zelfstandig naamwoord

munn m

  1. (anatomie) mond
    «I munnen heldt den eit graskarfrø.»
    In de mond hield hij een pompoenpit.
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   munn     munnen     munnar     munnane  
genitief                
Afgeleide begrippen
  • munnfull, munnharpe, munnhell, munnskjenk, munnsår, munn-mot-munn-metoden
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.