naamwoordelijk

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  naamwoordelijk    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • naam·woor·de·lijk
Woordherkomst en -opbouw
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen naamwoordelijknaamwoordelijkernaamwoordelijkst
verbogen naamwoordelijkenaamwoordelijkerenaamwoordelijkste
partitief naamwoordelijksnaamwoordelijkers-

Bijvoeglijk naamwoord

naamwoordelijk (~ gezegde) (~ deel van het naamwoordelijk gezegde)

  1. (taalkunde) betreffende het deel van het gezegde dat bestaat uit een zelfstandig naamwoord of een bijvoeglijk naamwoord
    • Als je klaar bent om het naamwoordelijk gezegde te vinden, stel je aan de betreffende zin de onderstaande drie vragen: Vraag 1: Staat er een vorm van een van de negen koppelwerkwoorden in de zin? Vraag 2: Gaat het in de zin om een ‘toestand’ (ook wel: eigenschap)? Vraag 3: Wordt er in de zin iets over het onderwerp gezegd? [1] 
    • Het naamwoordelijk gezegde komt alleen voor in combinatie met een van de werkwoorden zijn, worden, blijven, blijken, lijken, schijnen, heten, dunken, voorkomen (de zogenaamde koppelwerkwoorden).[2] 
Synoniemen
Antoniemen
Afgeleide begrippen

Meer informatie

Gangbaarheid

  • Het woord naamwoordelijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.