normaliter

Uitspraak

• Geluid:  normaliter    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• nor·ma·li·ter

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘bijwoord van hoedanigheid: gewoonlijk’ voor het eerst aangetroffen in 1910 ^[1]
• Afgeleid van normaal met het achtervoegsel -iter

Bijwoord

normaliter

1. in het normale geval

   • Welk merk tandpasta koopt u normaliter? 
   • De mensen die normaliter niet naar het theater gaan, die niet hun favoriete toneelschrijvers kunnen opdreunen en niet de verschillende uitvoeringen van hetzelfde stuk kunnen vergelijken, ....^[2] 

Gangbaarheid

• Het woord normaliter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "normaliter" herkend door:

Verwijzingen