ontspringen

Uitspraak

• Geluid:  ontspringen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ont·sprin·gen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘ontsnappen aan’ voor het eerst aangetroffen in 1265 ^[1]
• Afgeleid van springen met het voorvoegsel ont-

Werkwoord

ontspringen

1. ergatief ontstaan op een bepaalde plek

   • De Rijn ontspringt in de Zwitserse Alpen. 

2. ergatief uitlopen, uitbotten

   • Er is een roos ontsprongen aan Jesse's oude stam. 

3. ergatief ~ + oorzakelijk voorwerp ontkomen aan iets (hoofdzakelijk in de uitdrukking de dans ontspringen)

   • Verrassend genoeg is hij de dans toch ontsprongen. 

Gangbaarheid

• Het woord ontspringen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ontspringen" herkend door:

Verwijzingen