openbaren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
openbaren	openbarend
openbaring	geopenbaard

Uitspraak

Geluid: openbaren (hulp, bestand)

Woordafbreking

open·ba·ren

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van openbaar met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
openbaren	openbaarde	geopenbaard
zwak -d	volledig

Werkwoord

openbaren

overgankelijk wat voorheen een geheim was algemeen bekend maken
- De directie openbaarde een ingrijpend reorganisatieplan.

Verwante begrippen

openbaarheid, openbaarmakend, openbaring, semiopenbaar

Vertalingen

1. wat voorheen een geheim was algemeen bekend maken

Duits: offenbaren ^(de), offenlegen ^(de)
Engels: reveal ^(en)
Frans: révéler ^(fr)
Noors: avdekke ^(no)

Nynorsk: avdekka ⁽ⁿⁿ⁾, avdekke ⁽ⁿⁿ⁾
(bijvormen): avdekkja ⁽ⁿⁿ⁾, avdekkje ⁽ⁿⁿ⁾
Spaans: revelar ^(es)

Gangbaarheid

Het woord openbaren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "openbaren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[1]

Verwijzingen

↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.