peuteren
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: peuteren (hulp, bestand)
Woordafbreking
- peu·te·ren
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘wroeten in’ voor het eerst aangetroffen in 1469 [1]
- frequentatief gevormd uit Middelnederlands poten met het achtervoegsel -er [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| peuteren |
peuterde |
gepeuterd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
peuteren
- inergatief met de vinger of een spits voorwerp in iets wroeten (om er iets uit te halen)
- inergatief frunniken
- inergatief knutselen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
- gepeuter, peuteraar, peutering, peuterspeelzaal
Gangbaarheid
- Het woord peuteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "peuteren" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ "peuteren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ peuteren op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.