promulgatie
Nederlands
Woordafbreking
- pro·mul·ga·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Van het Franse promulgation [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | promulgatie | promulgaties |
| verkleinwoord | promulgatietje | promulgatietjes |
Zelfstandig naamwoord
de promulgatie v
- (juridisch), (politiek) openbare en officiële bekendmaking, m.n. gedaan door een staatshoofd
- (religie) afkondiging van bepaalde kerkelijke voorschriften binnen het rooms-katholicisme
- De promulgatie van de Codex Iuris Canonici.
Verwante begrippen
Gangbaarheid
- Het woord 'promulgatie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
Verwijzingen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.