punctuatie

Uitspraak

• Geluid:  punctuatie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• punc·tu·a·tie

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse ponctuation (met het achtervoegsel -atie) ^[1][2]

Zelfstandig naamwoord

de punctuatie v

1. het plaatsen van leestekens in een tekst
2. het benadrukken van iets

   • Het werpen van een speer is esthetisch het hoogst haalbare omdat het de enige discipline is waar water en vuur zo harmonieus worden gemengd. Een dynamische aanloop van dertig meter die op zijn paroxisme abrupt wordt beëindigd om uit te barsten in het explosieve geweld van torso, schouder en arm. De rest, de vlucht van de speer, is poëzie: een komma van metaal als hemelse punctuatie. ^[3] 
   • En met onscherpe beelden, beweeglijk geschoten alsof de camera een schilderskwast is die wild over het canvas scheert, wordt de toenemende desoriëntatie van de groep mooi weergegeven. Dat ze daarnaast dienen als een soort witregels, punctuatie tussen de sequenties, is een ander bewijs voor de verbeeldingskracht van Levring. ^[4] 

Gangbaarheid

• Het woord punctuatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "punctuatie" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen