rechtsbevoegd
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: rechtsbevoegd (hulp, bestand)
Woordafbreking
- rechts·be·voegd
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van recht zn en bevoegd bn met het invoegsel -s-
| stellend | |
|---|---|
| onverbogen | rechtsbevoegd |
| verbogen | rechtsbevoegde |
| partitief | rechtsbevoegds |
Bijvoeglijk naamwoord
rechtsbevoegd [1]
- de bevoegdheid hebbend om een recht op te eisen
- ▸ De formele tegenaanval kwam neer op het beweren dat een foetus, mismaakt of niet, geen persoon is in wettelijke zin en dus geen rechtsbevoegdheid heeft.[2]
Afgeleide begrippen
- rechtsbevoegdheid
Gangbaarheid
- Het woord rechtsbevoegd staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)“1968, De grote eeuw deel 7” (2017), Uitgeverij Prometheus , ISBN 9789044633535
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.