retentie

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  retentie    (hulp, bestand)
  • IPA: /reˈtɛn(t)si/ (3 lettergrepen)
Woordafbreking
  • re·ten·tie
Woordherkomst en -opbouw
  • via Frans  rétention zn  van Latijn  retentio zn , in de betekenis van ‘ophouding’ aangetroffen vanaf 1568 [1] [2] [3]
enkelvoud meervoud
naamwoord retentie retenties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

deretentiev

  1. (scheikunde) ophouding, het vertraagd afgeven of vasthouden van iets
    • Chromatografie is gebaseerd op een verschil in retentie bij het doorspoelen van een kolom. 
  2. (juridisch) ophouding, vasthouding
  3. (medisch) ophouding of terughouding van stoffen die normaal door het lichaam verplaatst of afgescheiden worden
  4. tijdelijke opslag van overtollig oppervlaktewater, (retentiebekken, retentiegebied)
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord retentie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
79 %van de Nederlanders;
75 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.