stuiven

Uitspraak

• Geluid:  stuiven    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• stui·ven

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘waaien’ voor het eerst aangetroffen in 1350 ^{[1] [2]}

Werkwoord

stuiven

1. inergatief door wind verplaatst worden

   • Het zand heeft weer flink gestoven. 

2. ergatief door de wind ergens naartoe verplaatst worden

   • Door de wind is de sneeuw op een hoop gestoven. 

3. ergatief zich snel, als door de wind gedreven, voortbewegen

   • Hij stoof naar boven en nam haar in zijn armen. 

   ▸ Een seconde later stoof ze achteruit mijn kant op.^[3]

Gangbaarheid

• Het woord stuiven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stuiven" herkend door:

Verwijzingen