sultane
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: sultane (hulp, bestand)
Woordafbreking
- sul·ta·ne
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘gemalin van een sultan’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1717 [1] [2][3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | sultane | sultanes |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de sultane v
- gemalin van een sultan
- (voeding) rozijnengebakje
Afgeleide begrippen
- [2] sultanerozijn
Gangbaarheid
- Het woord sultane staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sultane" herkend door:
| 46 % | van de Nederlanders; |
| 61 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "sultane" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ sultane op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.