verloven
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: verloven (hulp, bestand)
Woordafbreking
- ver·lo·ven
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘door trouwbelofte verbinden’ voor het eerst aangetroffen in 1634 [1]
- afgeleid van loven met het voorvoegsel ver- [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| verloven |
verloofde |
verloofd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
verloven
- wederkerend zich ~: iemand een (informele) belofte om te trouwen geven
- De kroonprins verloofde zich met een burgermeisje.
- Hij doet haar een huwelijksaanzoek en ze verloven zich.
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen
Zelfstandig naamwoord
de verloven mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord verlof
Gangbaarheid
- Het woord verloven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verloven" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "verloven" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ verloven op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.