verwaarlozen
Nederlands
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| verwaarlozen | verwaarlozend |
| verwaarlozing | verwaarloosd |
Uitspraak
- Geluid: verwaarlozen (hulp, bestand)
Woordafbreking
- ver·waar·lo·zen
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘veronachtzamen’ voor het eerst aangetroffen in 1532 [1]
- afgeleid van waarlozen met het voorvoegsel ver- [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| verwaarlozen |
verwaarloosde |
verwaarloosd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
verwaarlozen
- overgankelijk iets niet de benodigde verzorging schenken
- Deze hond wordt verwaarloosd door zijn eigenaar.
- overgankelijk, (natuurkunde) een grootheid buiten beschouwing stellen omdat deze waarschijnlijk kleiner dan de meetfout is
- wederkerend zich niet verzorgen
Vertalingen
1. iets niet de benodigde verzorging schenken
1. zich niet verzorgen
Gangbaarheid
- Het woord verwaarlozen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verwaarlozen" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ "verwaarlozen" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ verwaarlozen op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.