wegkijken

Uitspraak

• Geluid:  wegkijken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• weg·kij·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  weg bw  en  kijken 

Werkwoord

wegkijken

1. inergatief de blik afwenden, de blik van iemand anders vermijden

   • Hij knikt en kijkt weg. 

2. inergatief negeren, doen of iets niet bestaat

   • Het geweld in die regio werd zo hevig, dat de wereld niet meer kon wegkijken. 

3. overgankelijk onwelkom laten voelen, zo kijken dat iemand weggaat

   • Het gezin met jonge kinderen werd nog net niet weggekeken uit de chique winkel. 

Gangbaarheid

• Het woord wegkijken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wegkijken" herkend door:

Verwijzingen