διαβολικός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien « διαβολικός » (diabolikós) de même signification.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διαβολικός | διαβολική | διαβολικό | |||
| génitif | διαβολικού | διαβολικής | διαβολικού | |||
| accusatif | διαβολικό | διαβολική | διαβολικό | |||
| vocatif | διαβολικέ | διαβολική | διαβολικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διαβολικοί | διαβολικές | διαβολικά | |||
| génitif | διαβολικών | διαβολικών | διαβολικών | |||
| accusatif | διαβολικούς | διαβολικές | διαβολικά | |||
| vocatif | διαβολικοί | διαβολικές | διαβολικά | |||
διαβολικός (dhiavolikós) \ðia.vɔ.li.ˈkɔs\
Dérivés
Grec ancien
Étymologie
- → voir διάβολος
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διαβολικός | διαβολική | διαβολικόν | |||
| vocatif | διαβολικέ | διαβολική | διαβολικόν | |||
| accusatif | διαβολικόν | διαβολικήν | διαβολικόν | |||
| génitif | διαβολικοῦ | διαβολικῆς | διαβολικοῦ | |||
| datif | διαβολικῷ | διαβολικῇ | διαβολικῷ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διαβολικώ | διαβολικά | διαβολικώ | |||
| vocatif | διαβολικώ | διαβολικά | διαβολικώ | |||
| accusatif | διαβολικώ | διαβολικά | διαβολικώ | |||
| génitif | διαβολικοῖν | διαβολικαῖν | διαβολικοῖν | |||
| datif | διαβολικοῖν | διαβολικαῖν | διαβολικοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διαβολικοί | διαβολικαί | διαβολικά | |||
| vocatif | διαβολικοί | διαβολικαί | διαβολικά | |||
| accusatif | διαβολικούς | διαβολικάς | διαβολικά | |||
| génitif | διαβολικῶν | διαβολικῶν | διαβολικῶν | |||
| datif | διαβολικοῖς | διαβολικαῖς | διαβολικοῖς | |||
διαβολικός, ή, όν [ᾰ] . Ancienne écriture : διαϐολιϰός..
- Du diable, diabolique.
Dérivés
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.