διδασκαλικός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien διδασκαλικός, didaskalikós.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διδασκαλικός | διδασκαλική | διδασκαλικό | |||
| génitif | διδασκαλικού | διδασκαλικής | διδασκαλικού | |||
| accusatif | διδασκαλικό | διδασκαλική | διδασκαλικό | |||
| vocatif | διδασκαλικέ | διδασκαλική | διδασκαλικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διδασκαλικοί | διδασκαλικές | διδασκαλικά | |||
| génitif | διδασκαλικών | διδασκαλικών | διδασκαλικών | |||
| accusatif | διδασκαλικούς | διδασκαλικές | διδασκαλικά | |||
| vocatif | διδασκαλικοί | διδασκαλικές | διδασκαλικά | |||
διδασκαλικός, didaskalikós \Prononciation ?\
- (Éducation) Instructif, d’instruction.
- Tο διδασκαλικό επάγγελμα.
Grec ancien
Étymologie
- Mot dérivé de διδάσκαλος, didáskalos (« enseignant »), avec le suffixe -ικός, -ikós.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διδασκαλικός | διδασκαλική | διδασκαλικόν | |||
| vocatif | διδασκαλικέ | διδασκαλική | διδασκαλικόν | |||
| accusatif | διδασκαλικόν | διδασκαλικήν | διδασκαλικόν | |||
| génitif | διδασκαλικοῦ | διδασκαλικῆς | διδασκαλικοῦ | |||
| datif | διδασκαλικῷ | διδασκαλικῇ | διδασκαλικῷ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διδασκαλικώ | διδασκαλικά | διδασκαλικώ | |||
| vocatif | διδασκαλικώ | διδασκαλικά | διδασκαλικώ | |||
| accusatif | διδασκαλικώ | διδασκαλικά | διδασκαλικώ | |||
| génitif | διδασκαλικοῖν | διδασκαλικαῖν | διδασκαλικοῖν | |||
| datif | διδασκαλικοῖν | διδασκαλικαῖν | διδασκαλικοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διδασκαλικοί | διδασκαλικαί | διδασκαλικά | |||
| vocatif | διδασκαλικοί | διδασκαλικαί | διδασκαλικά | |||
| accusatif | διδασκαλικούς | διδασκαλικάς | διδασκαλικά | |||
| génitif | διδασκαλικῶν | διδασκαλικῶν | διδασκαλικῶν | |||
| datif | διδασκαλικοῖς | διδασκαλικαῖς | διδασκαλικοῖς | |||
διδασκαλικός, didaskalikós *\Prononciation ?\
- (Éducation) Instructif, d’enseignement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : διδασκαλικός
- Latin : didascalicus
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « διδασκαλικός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.