δογματικός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien δογματικός, dogmatikós.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | δογματικός | δογματική | δογματικό | |||
| génitif | δογματικού | δογματικής | δογματικού | |||
| accusatif | δογματικό | δογματική | δογματικό | |||
| vocatif | δογματικέ | δογματική | δογματικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | δογματικοί | δογματικές | δογματικά | |||
| génitif | δογματικών | δογματικών | δογματικών | |||
| accusatif | δογματικούς | δογματικές | δογματικά | |||
| vocatif | δογματικοί | δογματικές | δογματικά | |||
δογματικός, dogmatikós \Prononciation ?\
- Dogmatique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (δογματικός)
Grec ancien
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | δογματικός | δογματική | δογματικόν | |||
| vocatif | δογματικέ | δογματική | δογματικόν | |||
| accusatif | δογματικόν | δογματικήν | δογματικόν | |||
| génitif | δογματικοῦ | δογματικῆς | δογματικοῦ | |||
| datif | δογματικῷ | δογματικῇ | δογματικῷ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | δογματικώ | δογματικά | δογματικώ | |||
| vocatif | δογματικώ | δογματικά | δογματικώ | |||
| accusatif | δογματικώ | δογματικά | δογματικώ | |||
| génitif | δογματικοῖν | δογματικαῖν | δογματικοῖν | |||
| datif | δογματικοῖν | δογματικαῖν | δογματικοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | δογματικοί | δογματικαί | δογματικά | |||
| vocatif | δογματικοί | δογματικαί | δογματικά | |||
| accusatif | δογματικούς | δογματικάς | δογματικά | |||
| génitif | δογματικῶν | δογματικῶν | δογματικῶν | |||
| datif | δογματικοῖς | δογματικαῖς | δογματικοῖς | |||
δογματικός, dogmatikós *\doŋ.ma.ti.kós\ masculin
- Didactique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Dogmatique, qui suit des principes ou opinions générales, par opposition à ἐμπειρικός, empeirikós (« empirique, expérimenté ») ou μεθοδικός, methodikós (« méthodique »).
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : δογματικός
- Latin : dogmaticus
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « δογματικός », dans Henry Liddell, Robert Scott, A Greek-English lexicon, Clarendon Press, Oxford, 1940 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.