εὐηγενής
Grec ancien
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | εὐγενής | εὐγενής | εὐγενές | |||
vocatif | εὐγενές | εὐγενές | εὐγενές | |||
accusatif | εὐγενῆ | εὐγενῆ | εὐγενές | |||
génitif | εὐγενοῦς | εὐγενοῦς | εὐγενοῦς | |||
datif | εὐγενεῖ | εὐγενεῖ | εὐγενεῖ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | εὐγενεῖ | εὐγενεῖ | εὐγενεῖ | |||
vocatif | εὐγενεῖ | εὐγενεῖ | εὐγενεῖ | |||
accusatif | εὐγενεῖ | εὐγενεῖ | εὐγενεῖ | |||
génitif | εὐγενοῖν | εὐγενοῖν | εὐγενοῖν | |||
datif | εὐγενοῖν | εὐγενοῖν | εὐγενοῖν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | εὐγενεῖς | εὐγενεῖς | εὐγενῆ | |||
vocatif | εὐγενεῖς | εὐγενεῖς | εὐγενῆ | |||
accusatif | εὐγενεῖς | εὐγενεῖς | εὐγενῆ | |||
génitif | εὐγενῶν | εὐγενῶν | εὐγενῶν | |||
datif | εὐγενέσι(ν) | εὐγενέσι(ν) | εὐγενέσι(ν) |
εὐηγενής, eugenês
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.