νέος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien νέος, néos.
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | νέος | νέα | νέο | |||
génitif | νέου | νέας | νέου | |||
accusatif | νέο | νέα | νέο | |||
vocatif | νέε | νέα | νέο | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | νέοι | νέες | νέα | |||
génitif | νέων | νέων | νέων | |||
accusatif | νέους | νέες | νέα | |||
vocatif | νέοι | νέες | νέα |
νέος, néos \ˈnɛ.ɔs\
Synonymes
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | νέος | νέα | νέον | |||
vocatif | νέε | νέα | νέον | |||
accusatif | νέον | νέαν | νέον | |||
génitif | νέου | νέας | νέου | |||
datif | νέῳ | νέᾳ | νέῳ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | νέω | νέα | νέω | |||
vocatif | νέω | νέα | νέω | |||
accusatif | νέω | νέα | νέω | |||
génitif | νέοιν | νέαιν | νέοιν | |||
datif | νέοιν | νέαιν | νέοιν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | νέοι | νέαι | νέα | |||
vocatif | νέοι | νέαι | νέα | |||
accusatif | νέους | νέας | νέα | |||
génitif | νέων | νέων | νέων | |||
datif | νέοις | νέαις | νέοις |
νέος, néos *\ˈne.os\ (comparatif : νεώτερος, superlatif : νεώτατος)
Variantes
- νεῖος (Ionien)
Dérivés
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « νέος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.