προξενητικός
Grec ancien
Étymologie
- Mot dérivé de προξενητής, proxenētḗs, avec le suffixe -ικός, -ikós.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | προξενητικός | προξενητική | προξενητικόν | |||
| vocatif | προξενητικέ | προξενητική | προξενητικόν | |||
| accusatif | προξενητικόν | προξενητικήν | προξενητικόν | |||
| génitif | προξενητικοῦ | προξενητικῆς | προξενητικοῦ | |||
| datif | προξενητικῷ | προξενητικῇ | προξενητικῷ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | προξενητικώ | προξενητικά | προξενητικώ | |||
| vocatif | προξενητικώ | προξενητικά | προξενητικώ | |||
| accusatif | προξενητικώ | προξενητικά | προξενητικώ | |||
| génitif | προξενητικοῖν | προξενητικαῖν | προξενητικοῖν | |||
| datif | προξενητικοῖν | προξενητικαῖν | προξενητικοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | προξενητικοί | προξενητικαί | προξενητικά | |||
| vocatif | προξενητικοί | προξενητικαί | προξενητικά | |||
| accusatif | προξενητικούς | προξενητικάς | προξενητικά | |||
| génitif | προξενητικῶν | προξενητικῶν | προξενητικῶν | |||
| datif | προξενητικοῖς | προξενητικαῖς | προξενητικοῖς | |||
προξενητικός, proxenētikós *\Prononciation ?\
- D’intermédiaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « προξενητικός », dans Henry Liddell, Robert Scott, A Greek-English lexicon, Clarendon Press, Oxford, 1940 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.